- :: با كثرت جمعيت، در مسجد سكوت و آرامش حاكم باشد. نه اينكه هر وقت مسجد پر جمعيت است همهمه و صلوات و… غوغا باشد.
- :: زنان جاي مناسبي بهتر از مردان يا دست كم مثل مردان از نظر نظافت نور و خدمات داشته باشند.
- :: سعي شود از گفتگوي آهسته جلوگيري نشود.
- :: در حد ممكن مكان بانوان را كنار مردان قرار دهند نه پشت سر آنها، يا در بالكن.
- :: صلوات دسته جمعي هر چه كمتر باشد احترام و ابهت بيشتري خواهد داشت و مسجد آرام خواهد بود.
- :: نور، عكس و بخاري رو به قبله نباشد. اگر نميشود شعله آتش بخاري مخفي شود.
- :: باز بودن در مسجد در اوقات نماز ضروري است، (از اذان صبح تا طلوع آفتاب، از ظهر تا نصف شب). تا مديران ومسئولان مصداق: (و من اظلم ممن منع مساجد الله ان يذكر فيه اسمه) نباشند.
- :: خوابيدن در مسجد حرام نيست، قدر متيقن مسجد را خانه كردن و بيتوته در آن كراهت دارد. اگر كسي خواب است بيدار كردن او خوب نيست.
- :: قرآن و كتابها را در دسترس مردم قرار دهد، همه در يكجا نباشد هر دو يا سه متر، مقداري كتاب و قرآن و ادعيه باشد.
- :: همه مردم را در خدمت به مسجد شريك كند مثلا يكي صبح اذان بگويد ديگري شب؛ يكي امروز نظافت كند يكي فردا..
- :: تجهيزات مسجد را مقدس بداند و تجهيزات فرسوده را تميز يا تعمير و تعويض كند.
- :: هر چه باعث تنفّر است از مسجد دور سازد، مثل تابوت، مهر كثيف و بوي كفش و…
- :: اعلام فوت در مسجد كراهت دارد، مگر خبر شهادت.
- :: خبر ناگوار، كار ترسناك و صداي ناهنجار در مسجد ممنوع است.
- :: حتي الامكان مراسم ختم و هفت و سال در مسجد نگذارند مگر براي شهدا چون براي بستگان ميت خاطره خوشي ندارد (60 درصد جوانان در تهران اولين دفعه كه مسجد رفتهاند براي مراسم ترحيم بوده است).
- :: اعلام گمشده در مسجد ممنوع است، ولي آوردن گمشده به مسجد اشكال ندارد.
- :: ديوانهاي كه مسجد را از آرامش مياندازد به مساجد راه ندهند.
- :: لباس مناسب و عبا براي كساني كه لباس مناسب ندارند مهيا كند.
- :: كارهايي كه موجب تفرقه اهل مسجد ميشود انجام نشود، مثل غيبت، سخن چيني، توليت خاص، تحكّم، و …
- :: امكانات مسجد به گونهاي باشد كه بيشتر بتوان در مسجد ماند. پيامبر(صلياللهعليهوآلهوسلم) فرمود: يا اباذر، ان الله يُعطيِكَ مادُمتَ جالساً في المَسجدِ بِكُلِّ نَفَسٍ تَنَفّسْتَ فيهِ دَرَجةٌ في الجَنَّةِ و تُصَلّيِ عَلَيكَ المَلائكة.[1]
- :: بوي سرويس بهداشتي، بوي حمام و هواي نا مناسب از فضاي مسجد دور شود.
[1] وسائل الشيعه، ج4، ص117، باب استحباب الجلوس في المسجد